-
1 kolega
сущ.• друг• дружище• коллега• приятель• сослуживец• спутник• товарищ* * *1) приятель, товарищ2) kolega po fachu, kolega z pracy, koleżanka po fachu, koleżanka z pracy коллега* * *kole|ga♂, мн. И. \kolegadzy, РВ. \kolegagów товарищ; коллега;\kolega biurowy сослуживец; \kolega uniwersytecki товарищ но университету, однокашник; \kolega z tej samej klasy одноклассник; \kolega szkolny школьный товарищ, однокашник
* * *м, мн И koledzy, PB kolegówтова́рищ; колле́гаkolega biurowy — сослужи́вец
kolega uniwersytecki — това́рищ по университе́ту, однока́шник
kolega z tej samej klasy — однокла́ссник
kolega szkolny — шко́льный това́рищ, однока́шник
-
2 biurowy
прил.• канцелярский• конторский* * *biurow|y\biurowyi канцелярский; офисный;kolega \biurowy сослуживец; godziny \biurowye служебные часы; meble \biurowye офисная мебель
* * *канцеля́рский; о́фисныйkolega biurowy — сослужи́вец
godziny biurowe — служе́бные часы́
meble biurowe — о́фисная ме́бель
См. также в других словарях:
kolega — m odm. jak ż III, CMs. kolegaedze; lm M. kolegaedzy, DB. kolegagów «towarzysz pracy, nauki, zabawy» Kolega biurowy, szkolny, uniwersytecki. Kolega ze szkolnej ławy. ∆ Kolega po fachu, po piórze «ktoś pracujący w tym samym zawodzie; towarzysz w… … Słownik języka polskiego
